ارشد بخونم ؟ کار کنم یا سربازی؟

ارشد بخونم یا برم سربازی؟ ارشد بخونم یا کار کنم؟

سوال: بین سه راهی موندم، نمی دونم باید چی کار کنم؟ گاهی می گم برم ارشد بخونم، گاهی می گم نه برم پول در بیارم. الان سربازی هم بهش اضافه شده و تصمیم گیری برام سخت شده. باید چی کار کنم؟

 سلام دارم خدمت شما علی اصغر رزم جو هستم و امیدوارم که بهترین خودتان باشید…

یه لحظه برید جلو آینه و به موهای خودتون نگاه کنید. اگه چند تا موی سفید دیدید علتش اینه که به این سوال زیاد فکر کردین البته اگه سنتون بالا نیست :). جدای از شوخی این سوال پر تکرار و مشابه این سوالات بخش عمده ای از فکر یه جوان را اشغال می کنه. احساس می کنه که انتخاب هر کدام از راه ها استرس زا هست. یعنی آینده چی می شه؟ اگه سنم بالا رفت چی؟ اگه ارشد بخونم و کار گیرم نیاد چی؟ با سربازی چی کار کنم؟

دلایل ارشد بخوان ها چیه؟

یه بار تصمیم گرفتم که این سوال را با دقت بررسی کنم و ببینم چرا اینقدر از دانشگاه ها استقبال می شه؟ معمولا سختی آزمون که باید تحمل کنی، پول هم پرداخت کنی، بهترین اوقات زندگی هم باید سپری کنی، بعدش هم که می گن کار گیر نمیاد، معلوماتی که بتونه به کارمان بیاد هم که نمی گن، پس چرا باز هیجان ورد به دانشگاه داریم؟

بعد از تحقیق، به یک سری دلایل رسیدم که هر فردی برای خودش در نظر گرفته بود. این جا به صورت منطقی می خوایم تک تک اون ها را بررسی کنیم. راستی بزار قبلش این را هم بگم که فکر نکنید به صورت کاملا قاطعانه به همه می خوام بگم که ارشد بخونن یا نه. سعی کردم که نظرات و دلایل کاملی را جمع کنم و اگه چیزی مونده شما هم می تونید توی نظرات بنویسید.

  • می خوام استاد دانشگاه بشم

ارشد خواندن برای استاد دانشگاه شدن

قبل از این که این هدف را بخواید اجرا کنید و در مورد این که ارشد بخونم یا نه، کافیه دو سه روز به چند تا دانشگاه سر بزنید و از اساتید و یا کارکنان دانشگاه بپرسید که عضو هیت علمی نیاز دارند یا نه و باید چه شرایطی داشته باشه. به نظرتون چندین سال درس خوندن با سختی و بعد نرسیدن به این هدف بهتره یا یه هفته بررسی کردن. اگه بخوام بررسی های خودم را خدمتتون بگم این هست که به هر حال استاد دانشگاه شدن توی جامعه ما به قول بعضی ها باکلاسه که البته درباره این موضوع هم صحبت می کنیم. اما غیر از این، چند تا مسئله هست: اول این که رقابت زیاده و از طرف دیگر با کم شدن دانشجو، دانشگاه ها تمایلی برای جذب استاد ندارند تازه اگه دکتر باشی. البته شاید در یک شهرستان دور افتاده هنوز هم مشکل کمبود استاد داشته و حتی با ارشد هم پذیرش داشته باشند اما باید تصمیم بگیرید که می تونید این کار را انجام بدید یا نه.

چندین سال پیش رفته بودم دانشگاهی که قبلا توی اون درس خونده بودم و داشتم به اطلاعیه هایی که روی دیوار نصب شده بود نگاه می کردم. لیست اساتید که دیدم کلی تعجب کردم. دکتر حیدری! دکتر رشیدی! دکتر حسینی. می دونید چرا؟ چون زمانی که استاد ما بودند همشون مهندس یا فوق لیسانس بودند. بعد که پرسیدم، گفتند از طرف دانشگاه بهشون گفته شده بود که اگه می خواید توی این دانشگاه تدریس کنید باید برید دکتری بگیرید و این سه استاد رفته بودند سمت ادامه تحصیل که هنوز یکیشون هم دانشجوی دکترا بود. اگه الان در مورد مدرک و مقطع تحصیلی من کنجکاو شدید می تونید از لینک زیر استفاده کنید و بعد ادامه موضوع را با آرامش بیشتری بخونید.

مطالعه کنید: داستان من

توی این شرایط، باید انگیزه خیلی قوی داشته باشی که چند سال را تحمل کنی برای این که مدرس دانشگاه بشی. البته در ادامه نیز نقدهایی دارم که خدمت شما عرض می کنم. تقریبا دارن به این نتیجه می رسن که سیستم آموزشی ما نیاز به یه خونه تکونی حسابی داره. البته امیدوارم که هر چه زودتر به این نتیجه برسن. بگذریم از تعداد بسیار محدود و ناچیز استاد و دانشجویی که واقعا دارن با تحقیق و پژوهش به جامعه کمک می کن، به نظرتون بقیه دارن دقیقا چی کار می کنن؟

یه سیکل تکراری تشکیل شده، یعنی من می رم ارشد و دکتری می خونم و با سطح علمی متوسط یا پایین میام توی یه دانشگاه استاد می شم و همین دروس را تدریس می کنم. مجدد شاگرد من با سطح علمی ضعیف تر از من می ره ادامه می ده و اون هم می شه استاد دانشگاه. بعد اون شاگرد من هم میره شاگران دیگری را تربیت می کنه و اون ها هم می شن استاد و یه عده شاگرد دیگه را استاد می کنن و این ماجرا ادامه دارد. اون موقع اگه از بالا به ماجرا نگاه کنیم خنده دار میشه که یه سری مطالب تئوری داره دست به دست منتقل میشه و معلوم نیست که کی می خواد از این ها استفاده کنه.

  • راحت تر شغل گیرم میاد

ارشد بخونم یا کسب و کار داشته باشم

احتمالا از قدیمی ترها شنیده باشید که ما با مدرک سیکل و یا دیپلم استخدام شدیم و هر که مثلا دیپلم داشت رییس می شد.این که ارشد بخونم یا نه ربطی به این نداره که حتما شغل تضمینی گیر میاد. شما لیسانس می گیرید می بینید همه لیسانس گرفتن. شما فوق می گیرید می بینید بازم اشبا می شه. اصلا مسئله پیدا کردن کار توی ادامه تحصیل نیست و جای دیگه هست و ما داریم راه را اشتباه می ریم. البته بگم اگه فقط هدفتون از ادامه تحصیل کار پیدا کردن هست.

توی این وب سایت دقیقا داریم به همین موضوع می پردازیم و می تونید مقالات را هم دیگه هم بخونید یا توی دوره رایگان شرکت کنید تا ایراد کار را بهتر متوجه شوید. ایراد کار در نداشتن مهارت لازم برای کار هست. کارفرما و مدیران زیادی هستند که به افراد متخصص (نه صرفا مدرک بالا) نیاز دارند تا بتونن بخش از شرکت یا اداره خودشون را با خیال راحت به این فرد بسپرن.

یه حساب و کتاب ساده انجام می دیم: اگه شما واقعا به نیت شغل می خواید ارشد بخونید باید دوسال دیگه هم بگذرونید و دوباره بیاید سر خونه اولتون. ولی توی این دوسال مهارت های زیادی هست که برحسب علاقه می تونید انجام بدید و بعد سرتون را بالا بگیرید و برید برای مصاحبه شغلی یا این که خودتون کارآفرین بشید.

یادمان باشد که دانشگاه یک ابزار  رسیدن به شغل هست، نه یک هدف که با فارغ التحصیل شدن تمام شود.

بنابراین اگر احساس می کنید که هدف شما صرفا دانشگاه رفتن و فارغ التحصیل شدن هست باید روی تصمیم خودتان بازنگری کنید.

  • حیفه که ادامه ندم

می خوام ارشد بخونم چون حیفه ادامه ندم. این هم از اون حرف های احساساتی هست که زده می شه. کی گفته اگه یه راهی را اشتباه انتخاب کردید باید حتما تا تهش بریم. شاید ته اون جاده چاه باشه. اگه صرفا این استدلال داشته باشید که حیفه که ارشد نخونم قافیه رو باختید چون این هدفی نیست که بتونه برای شما کارساز بشه. ولی اگه هدف بالاتری دارید که اون بحثش جداست. اما اگه از درون احساس می کنید که اشتباه رفتید نیازی نیست که ادامه بدی.

  • برای افزایش حقوق 

خواندن ارشد برای افزایش حقوق

این مدل را معمولا کارمندان انتخاب می کنن و می گن می خوام ارشد بخونم که حقوقم بالا بره و تقریبا نیازی هم به دانستن اطلاعات بالاتر ندارند و صرفا داشتن یه مدرک و درج در پرونده اون ها برای افزایش حقوق کافیه. این مدل را باید طبق مقررات اداره خودتون حساب کنید و ببینید مثلا دو سال درس خوندن توی دانشگاه آزاد یا پیام نور با هزینه های زیاد و مرخصی های گاه و بیگاه گرفتن از اداره و … آیا می تونه بازگشت سرمایه داشته باشه. تا اونجایی که من تحقیق کردم زیاد نمی تونه افزایش حقوق داشته باشه. یعنی مثلا شما 10 میلیون هزینه می کنید و هر ماه 100 هزار تومان به حقوق شما اضافه می شه. به هر حال تصمیم با شماست.

  • از پژوهش توی دانشگاه خوشم میاد

این مورد از مواردی هست که جزء مزیت های دانشگاه هست و خوبه. اما به شرطی که هم شما واقعا علاقه مند باشید و هم دانشگاه امکانات پژوهشی شما را داشته باشه. البته توی کشور خودمون به جز چند تا دانشگاه، بقیه دانشگاه ها امکانات چندانی ندارند که بتونه برای به نتیجه رسیدن پژوهشتون به شما کمک کنه.

  • برای رییس شدن

 این مورد دقیقا به درد دانشگاه رفتن می خوره. ممکنه اداره یا شرکت شما نیاز به ارتقا جایگاه شما برای سمت مدیریت داشته باشه و از طرفی مدرک شما کافی نباشه. با خیال راحت توی دانشگاه X ثبت نام می کنید و بعد از دوسال مدرکتون را با خوشحالی دریافت می کنید و رییس می شید.

البته اگه تصمیم دارید نماینده مجلس هم بشید، طبق قانون باید حداقل مدرک فوق لیسانس داشته باشید. بنابراین شما می تونید ارشد خوندن را با هدف ورود به مجلس پیگری کنید. تازه روی رای من هم حساب کنید:)

  • راستش، ارشد کلاس داره

می گن می خوام ارشد بخونم که کلاس داره! خوشم میاد که صادقانه این مورد را اعتراف می کنید. چون تقریبا تمام موارد دیگه تهش به همین مورد برمی گرده. تصور کنید شما فوق لیسانس خودتون را گرفتید. تا حدود چند ماه یا یه سال همه شما اطرافیان شما را به عنوان یه فرد تحصیل کرده می شناسن. اما بعد از این مدت اگه شما کار درست و حسابی(چون توقع دیگران و خودتون بالا رفته) پیدا نکنید ورق کاملا برعکس می شود.

  • برای دل پدر و مادر و …

هیچ کس منکر این نیست که ما نباید به پدر و مادرمون احترام بگذاریم. اما اگه شما واقعا چندین سال را به خاطر دل اون ها ادامه بدید و بعد نتونید کاری کنید باعث می شه که ناراحتی اون ها چند برابر بشه. بنابراین اگه واقعا خودتون دوست ندارید و ته این ماجرا را می دونید می بایست پدر و مادرتون را راضی کنید.

  • می خوام دانشم را افزایش بدم

می خوام ارشد بخونم تا به معلوماتم اضافه بشه. این سوال را از خودتون بپرسید که دقیقا چه معلوماتی قراره به شما اضافه بشه؟آیا این معلومات با مطالعه و کتاب خوندن و حتی با چند ماه شرکت در یک آموزشگاه معتبر قابل کسب نیست؟ اگه واقعا به این نتیجه رسیدید که در دانشگاه معلومات شما اضافه می شه، پس شرکت کنید.

  • برای نرفتن به سربازی

اگر خانوم هستید می تونید با خوشحالی این بند را رد بشید و ادامه را مطالعه کنید. اما اگر آقا هستید که باهاتون کار دارم. ببینید، این که مثلا ارشد بخونیم یا سربازی بریم به خیلی عوامل بستگی داره و نمی شه برای همه یه نسخه پیچید. این که آیا شما تصمیمتان برای ارشد خوندن قطعی و هدفمند هست؟ اگه قراره بعد از دوسال با خودت فکر کنی اگه می رفتم سربازی بهتر بود، پس خدمت رفتن براتون بهتره. چند مورد هم هست که شاید خوب باشه بدونید.

این که شما اگه ارشد داشته باشید احتمالا بتونید امریه بگیرید و در حین خدمت کسب تجربه هم کنید و یا این که خدمت برید و در حین خدمت کنکور بدید و ادامه تحصیل بدهید. پس شما اول هدف خودتون را از ادامه تحصیل مشخص کنید آیا این که اصلا ارزش داره یا نه و بعد بسته به شرایط انتخاب کنید و این نکته هم لازمه که بگم که به هر حال می بایست این دو سال خدمت تمام بشه چه الان و چه دو سال دیگه.

  • برای خارج شدن از کشور

اگر شرایط تحصیل در خارج از کشور را بررسی کردید و می دانید که چرا این کار را انجام می دهید خوبه که ادامه تحصیل بدید. مثلا ارشد را تمام کنید و برای مقطع دکتری برید خارج از کشور. یه چیز هم خدمتتون بگم و اینکه ارشد پلی هست برای ادامه تحصیل و شاید به خودی خود زیاد به معلومات ما اضافه نمی کند.

نکته مهمی درباره تصمیم گیری ها

ما در باره این که ارشد بخونم یا نه، این که سربازی برم یا نه و ….صحبت کردیم. اما اگه بخواهیم این سوالات و سوالات زیادی که در زندگی ما همواره پدید میان را بهتر حل کنیم باید عمیقا درباره خودمان و توانایی و استعداد خودمان تفکر و مطالعه کنیم. من همیشه روی این مورد تاکید داشته و دارم که باید رسالت خودمون را در این دنیا کشف و یا پیدا کنیم.

بدونیم که با توجه به شخصیتی که داریم برای چه کاری ساخته شده ایم. عمیقا معتقدم بدون شناخت خود و رسالت فردی در طول مسیر زندگی بارها راه خودمان را گم می کنیم. زمانی که خودت را پیدا کردی، اون وقت می تونی خیلی راحت مسیرت را پیدا کنی و تبدیل به بهترین خودت شوی. بنابراین توصیه می کنم که مجموعه مقالات خودشناسی و کشف رسالت فردی را از لنیک زیر مطالعه کنید.

کلیک کنید: دانلود رایگان کتابچه خودشناسی و کشف رسالت زندگی

2 نظرات
  1. امیر می گوید

    سلام امروز سایتتون رو دیدیم. و خوب بود
    من یه دانش اموزش پشت کنکوری (چقدر مزخرفه البته!) هستم. واقعا اصلا نمیدونم برای چی باید برم دانشگاه. اصلا نیمدونم به روانشاسی علاقه دارم یا موسیقی و هنر. یا اصلا نمیدونم من فقط جو و فضای دانشگاه رو دوست دارم یا خود علم رو…
    با این حال همیشه خودمو دانشجوی دانشگاه های هاروارد یا آکسفورد تصور میکنم.

    1. علی اصغر رزم جو می گوید

      سلام امیر
      می تونید از آموزش کشف علاقه استفاده کنید که در وب سایت در بخش محصولات وجود داره تا بتونید با شناخت بهتر خود و علاقه تون تصمیم خوبی بگیرید.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.