هدف از زندگی چیست؟ چرا به دنیا آمده‌ایم؟

سلام به مطرح کننده این مقاله و همه نظر دهنده های محترم وقتی در حال خواندن مقاله بودم انگار نتیجه گیری خودم از زندگی را داشتم مرور میکردم ولی الان در حال یک نتیجه گیری دیگر هستم برای اینکه به آرامش برسید شاید این نتیجه گیری من تأثیر گذار باشه:
باید قبول کنید که درک ما از دنیا و زندگی محدود هستش و سیستم عصبی و مغزی ما در حال حاضر با این همه پیشرفت علمی هنوز توان درک کل جهان هستی نداره. هدف از زندگی چیست؟ این سوال ما نباید از خودمان بکنیم این سوال باید از سازنده خودمان بکنیم. سازنده ما در دنیای بصری پدر و مادر ما هستند و در دنیای متافیزیک آنچه عقل سلیم به آن می رسد پروردگار عالم هستش. پدر و مادر گرامی اگر برای بوجود آوردن شما برنامه ای داشتند؟! که خوش بحال شما و گرنه خودتان باید برنامه ای برای زنده ماندن و زندگی کردن خودتان بریزید. اما چگونه این سوال ما از پروردگار خودمان بپرسیم. اگر اعتقاد مذهبی داشته باشید و به پیامبران را واسطه بین خدا و مردمان بدانیم. پس بدنبال جواب مان باید در داخل کتابهای مقدس به دنبال این جواب بگردیم. با توجه به تحقیقی که خودم کردم هدف کتابهای مقدس کمال انسان است کمالی که بصورت جسمانی و روانی در طی زندگی بصورت کسب مهارت های ارزنده در زندگی و استفاده از استعدادهایی که در وجود شما قرار داده شده است.
اما می دونید که خیلی ها با این جواب راضی نمی شوند شاید یکی از سوالهایی که مطرح می کنند چرا بعضی ها در دنیا بصورت معلول بدنیا می آیند و هیچ لذتی از زندگی و سیر کمال ندارند چرا خداوند اگر انسان ها را دوست دارد اجازه می دهد بصورت معلول بدنیا بیایند یا در زندگی معلول شوند؟ (البته می دونم خیلی های شما در دلتان مگید که شاید علت انسانی داشته باشه) بنابراین می بینید کلی سوال پیش میاد که جواب دادنش واقعا مشکل می کنه اما به نظرم باید چشمها را شست و طوری دیگر نگاه کرد. بنده فکر می کنم در بوجود آمدن جهان هستی و کل موجودات با توجه به نظمی که وجود دارد سازنده ای وجود دارد (امیدوارم سوال نکنید کجاست و جنسش چیه هستش!) حالا هدفش چه بوده من نمی دونم اما این سازنده که اسمش را خداوند نام نهادیم در بقیه مراحل نقشی نداره و نظاره گر آزادی اختیاری است که در ما برخلاف موجودات و حیوانات دیگر قرار داده است. با این تفکر حالا چه اعتقاد به سازنده این دنیا داشته باشید و چه نداشته باشید خود شما پس از رسیدن به مرحله خودشناسی باید هدفی برای زندگی خودتان بوجود بیارید و بصورتی زندگی کنید که در این مسیر زندگی بازنده نباشید. بقول فیلسوف یونانی اپیکور برای زندگی کردن باید دو هدف را در نظر بگیرید 1- دوری از درد 2- لذت بردن از آن در حد متعارف و عقلانی
البته گفتنی ها بسیار است که نیاز به فضایی دیگر دارد. امیدوارم همگی سربلند و سلامت و با عزت نفس باشید.

درود بر شما و همراهان شما
علم ثابت کرده است که تمام منظومه های کهکشانی عمر معینی دارند و در حال دور شدن از هم هستند که در نهایت به ماده ی تاریک تبدیل میشوند.
و به احتمال زیاد نسل انسان تا آنجا ادامه نیابد که نابودی هستی را ببیند. و تنها با یک برخورد شهابی منقرض شود.
در بهترین حالت ما بتوانیم نسل خود را به درازای عمر خورشید حفظ کنیم . و اگر هم توانایی کوچ از زمین را پیدا کنیم باز هم کل هستی فنا پذیر است. در یک کلمه انتهای سفر نسل انسان بسیار دردناک است.
همه ی ما تقریبا از نیستی و نابودی در مقصد واقف هستیم. شاید عمده دلیل میل زنده ماندن حفظ نسل و تولید مثل و انتقال ژنها باشد . اما در آخر این تکرار پایان می پذیرد.
الانه دانشمندان به فکر کوچ از زمین هستند و میخواهند که بشر را در کرات دیگر ساکن کنند و امید دارند که روزی انسان در خارج از منظومه ی شمسی سکنی بگیرند. به نظر من راه به جایی نمیبرند چونکه اگرهم از منظومه ی شمسی خارج شوند . مطمنا هیچگاه ، هیچگاه نمی تواند از کهکشان راه شیری خارج شوند . و دانشمندان تخمین زده اند که روزی کهکشان ما با کهکشان همسایه برخورد میکند . در اینجا هم یعنی پودر شدن ژنها و از بین رفتن بشر . بشر چون صاحب هوش هستیم میخواهیم خود را در ابهام غوطه ور کنیم تا که اصل ماجرا را فراموش کنیم، هدف بنده گفتن نظر شخصی ام بود که احساس می کنم به حقیقت نزدیک است .و قصد دیدن نیمه ی خالی را ندارم.
ما فنا پذیر هستیم و چون از حقیقت مرگ هراس داریم تکرار زندگی را بعد از مرگ پذیرفته ایم،
بنده قصد دارم که با پذیرفتن حقیقت مرگ راحتر زندگی کنم نه اینکه با متوصل شدن به خرافات و اوهام با شک زندگی کنم .
من آمده ام که بمیرم اما قبل از مردن مسیر راببینم ، و همنوعانم را درک کنم، طعم عاطفه را بچشم. و به خود ثابت کنم که راه درست را رفته ام و در نهایت به آغوش مرگ بروم . و دیگر هیچ

به نظر من این دنیا قطعاً هدفمنده واینهای که تو مقاله خوندیم جزئی از هدف هاش است ولی الان که ما اینها رو می‌خونیم میگیم که مثلاً چی بشه مثلاً کمک به دیگران بعدش میگیم کمک کردیم به دیگران که چی بشه یا شاد زندگی کردن یا عشق به دیگران که چی بشه
کمک به خودت تا مرحله بعد کمک به دیگران
عشق به خودت بعد به دیگران
باید اینها رو انجام بدیم تا درهای جدید به روی ما باز بشه بعدبدونیم که چی میشه

یا شاید هم فقط یه سری موجوداتیم که اتفاقی تکامل پیدا کردیم و هیچ هدف خاصی نداریم. شاید برای همینم خیلیا تا آخر عمر سردرگمن و نمیدونن چرا به وجود اومدن وسعی میکنن با دلیل تراشیدن و پیدا کردن یه هدف که بهش بچسبن از این حقیقت که زندگی پوچی دارن فرار کنن.

درود
نظر شخصی من روزی که انسان بفهمه هدفش چیه نسل خودش رو نابود میکنه ذهن انسان اگر محدود به چیزی باشه روز مرگش میشه روز افسردگی و شاید خودکشی خدا بینهایت و ناشناخته است و ما تکه ای از خدا

سلام واقعا این مطلب با بقیه مطالبی که در نت وجود داره فرق داشت و ساده تر بود بینش و نگرش و طرز بیانش
سوالم اینه که به چه دلیلی به خاطر چی اصلا خلق شدیم که اینکار هارو انجام بدیم؟
درسته این دنیا جنبه آزمایشی داره و نتیجه اعمالمون و در دنیای اخروی و آخرت میبینیم ولی اصلا برا چه خلق شدیم که در نهایت به بهشت یاا جهنم برویم چرا دنیا بوجود آمد که محل آزمایشی باشید بای یک زندگی ابدی؟ چرا خلق شدیم که زندگی ابدی داشه باشیم؟؟

سلام، ممنونم که از وقتی که برای نوشتن این مطلب انجام دادید اما من هنوز هم چرا هایی تو ذهنم دارم که به آشفته بودنم دامن میزنن.
اصلا چرا باید از این پله ها بالا بریم؟
چرا باید به کمال برسیم؟
همه اینها برای بهتر زیستنه اما ما روزی قراره که چشم هامون و ببندیم و از این دنیا بریم. پس چه فایده؟
ما که از اول قراره بود توی اون دنیا باشیم پس فایده این چند سال زندگی توی این دنیا چیه؟

سلام خسته نباشید
من خیلی وقته که یه سوال تو ذهنم شکل گرفته
مگه نمیگن خدا اونقدر بزرگ هست که ذهن ما نمیتونه بزرگی خدا رو درک کنه و کهکشان ها و آسمان ها اندازه ای نقطه برای خدا هم نیست پس چرا برای خدا اهمیت داره که ما تو این زمین چی کار میکنیم؟

استاد امشب برات دعا کردم.

مقاله جالبی بود لذت بوردم ازش خسته نباشی♥
من خیلی انسان کنجکاوی هستم هم درمورد وجود انسان ها و هدفاش در این دنیا و اون دنیا
و نظرم اینه
هر انسان یه استعداد داره یا عاشق یسری چیزاس که باید اونو کشف کنه که البته کار زیاد اسونی نیست
و اون کارو انجام بده تا احساس رضایت داشته باشه انسان ها برای بقا زندگی میکنند هدف از زندگی ادامه دادن بقاس یه جورایی
هرکی خوبی کنه در این دنیا به خودش خوبی میکنه و هرکی بدی کنه به خودش بدی میکنه یه جورایی
پس اگه لذت ببری از زندگی بهتره یا رنج بکشی؟

من فکر میکنم که به این دنیا اومدم تا اون ارزشی که انسان ها نزد خدا دارن برسم مقام انسان نزد خدا بالا هست
این دنیا گذران و تلاش برای زندگی بی پایان در روز معاد و قیامت هست
یه سری قوانین و راهنمایی هستن که خدا به وسیله قرآن و پیامبران و امامان در اختیار ما قرار داده
که توی اون کمک به دیگران ،همدلی ،مهربانی و …
مفید باشیم برای این دنیا و آخرت
و تو قرآن گفته شده از ما پرسیده میشه برای به این دنیا آمدن و ما خودمان قبول کردیم به این دنیا بیاییم و سرنوشتمون را با سختی های نشون میدن اما حتما یه چیزی هست که قبول کردیم به این دنیا بیاییم

خیلی زیبا و دلنشین بود متنتون .. ممنون

بنظر من هدف انسان باید دو ویژگی داشته باشد:
۱.با توجه به روحیه جاه طلبی و بینهایت طلبی‌اش سازگار باشد
۲.بتواند ما را به کمال برساند
حالا همه میدونیم که در دنیا هیچ چیز بینهایت نیست؛ نه آینده کاری (اینکه چیکاره میخوایم بشیم و خیلی ها هم این سوال رو از ما میپرسن)، نه پول، نه خانواده، نه حتی جسممون که هر روز بهش میرسیم و ورزش میکنیم. اما منظور من این نیست که غذا نخوریم و به خودمون نرسیم، نه منظور من اینه که اینها اهداف فرعی هستن و به دنیا محدودن، هدف اصلی باید نا محدود باشه و این هدف تنها آخرت هستش که هم بینهایت و نامحدود(چون قراره جاویدان دورنش زندگی کنیم). پس در نتیجه هدف ما رسیدن به آخرته منظورم خداونده، خداوند همون منبع ماست و ما از آنه او هستیم و خداوند سرپرست ماست که به ما روح و جسم عطا کرده که همه اینها از تنفسیر این آیه سرچشمه میگیره:
انا لِللّه و انا الیه راجعون (ما برای خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم)

به نظر من هدف زندگی یک سوال برخواسته از عقل حسابگره ودنیا رو نمیشه با عقل حسابگر بررسی کرد،ولی اگه با عینک دل ببینید دنیا محل تجربه کردن وافزایش درک وشعوره بعدش رو چون درک نکردم از توضیحش عاجزم،

سلام خیلی ممنون بابت کار ارزشمندتون.

زیبایی نوشته هایه شما به ساده بودن در حین داشتن محتوای قوی هستش.

من هم بعد از چهل سال دوندگی و تحصیلات در اینجا و انجا تازه دارم میفهمم که باید دوباره هدف داشته باشم تا بتونم زندگی کنم ولی این سری نمیخوام هدفم کوچک باشه تا اینکه بعد بدست اوردنش احساس پوچی کنم. تازه میفهمم من باید این مسیر رو طی میکردمم و دچار رنج و افسردگی میشدم تا اینکه بتونم به هدفی والاتر فکر کنم.

راهی که برام پیشنهاده اینه که وصل بشم به ادمها و اونها را همان طوری که هستن قبول کنم و بصورت درونی وبیرونی احترام بگذارم همزمان خودم رو همون طوری که هستم قبول کنم و شکر کنم. این کار برام سخته چون من همیشه به صورت اگاهانه و نااگاهانه همه را با منطق خودم قضاوت میکردم غافل از اینکه منطق یک چیزه نسبی هستش. بهم گفته شده هر کسی که بتونی بهش وصل بشی میشه چراغی برای طی کردن این مسیر بی نهایت. دیگه این بستگی داره به همت خودم. وصل بیشتر چراغ بیشتر. در واقع اهنمای من شماها هستید. البته دنبال ابزاری هستم که بتونم این کار رو انجامش بدم. همین که دارم این کامنت و میگذارم قدمی هست در این چون من همش میخوندم و میرفتم. با تشکر

من هنوز قانع نشدم… این فکرا جدیدا افتاده تو سرم و واقعا داره عذابم میده… هدف از افرینش چی بوده؟ از کجا اومدیم؟ برای چی اومدیم؟خدا گفته جن و انس رو خلق نکردم جز برای عبادت و بندگی. همین؟! این هدف اصلیه…؟ من عاشق خدام نمیخوام کفر بگم. ففط میگم خدا که به ما و عبادت ما اصلا نیازی نداره…. این فکرا داره دیوونه ام میکنه…. میشه یکی خیلی ساده کمکم کنه؟ من درمورد کمال و این جور چیزا زیاد شنیدم… لطفا به زبون ساده تر بگید میخوام قانع شم… ارامش ندارم یه چند وقته

سلام.خیلی ممنون از مطالب آموزنده.ولی بیسوادها چطور؟

از بین همه مطالب…. این مقاله ادم و قانع میکنه که شادباشی… کمک کنی… دنیارو بهتر کنی…. خیلی عالی بود مرسی

شما بسیار عالی هستید
در این زمانه کمتر کسی در این موارد صحبت میکنه و میتونه روح تشنه ما ادمیان رو سیراب کنه
من به شخصه مدت بسیار زیادی است که به دنبال کشف رسالت خود بودم و نمیدونستم باید چطور پیدا کنم
تا اینکه با سایت شما اشنا شدم و پس از مدتی کتاب ثروت درون رو تهیه کردم و در حال مطالعه اون هستم تا انشالله بتونم رسالت خودم رو کشف کنم
واقعا باورم نمیشد افرادی مثل شما باشن که دغدغه ذهنی شون زندگی روزمره ادمی نباشه
ادامه بدید به این مسیر امیدوارم خدا حامی شما باشه و موفق باشید