آیا منتظر یک روز خوب هستید؟
یک روز خوب کی میاد؟
سال هاست که رویایی در سر دارد. وقتی به رویاهای خودش فکر می کند هیجان زیادی در وجودش شکل می گیرد ولی چرا هر بار که می خواهد انجامش دهد اتفاقی می افتد که نمی تواند شروع کند. دقیقا همان شب که می خواهد برای فردا صبح برنامه ریزی کند به یک مهمانی مهم دعوت می شود. دقیقا همان روز که می خواهد دست به کار شود ماشینش خراب می شود و مجبور می شود تا سه روز در تعمیر گاه ها بچرخد.
دوباره چند روزی بی خیال می شود و دوباره می خواهد شروع کند اما احساس می کند که فعلا در دوران رکود یا تورم هستیم و نباید کاری کرد. سپس منتظر می ماند که مذاکرات به نتیجه برسد و چند ماه هم به همین منوال سپری می شود.
سال ها به همین صورت می گذرد و اتفاقات کوچک مثل مهمانی رفتن تا به سرانجام رسیدن تفاهم نامه بین دو کشور مانع از این می شود که اهدافش را شروع کند. پس یک روز خوب کی می رسد؟ کی باید شروع کنیم؟
بهترین لحظه همین الان و بهترین اتفاق خود شما هستید. پس دنبال هیچ معجزه ای نباشید.
آیا باید واقعیت را فراموش کنیم؟
- مهم ترین سوالی که مطرح می شود این هست که پس واقعیت جامعه چی؟ یعنی تورم، رکود، مشکلات زندگی تاثیری ندارد؟
بله تاثیر دارد ولی شما به من بگویید یک روز ایده آل از نظر شما چطوری هست؟ هر روز که از خواب بلند می شویم رسانه ها خودشان را برای داغ ترین اخبار ایران و جهان آماده کرده اند تا بتوانند جلب توجه کنند و از رقبایشان سبقت بگیرند. از آتش سوزی تا زلزله و قتل و غارت آیا شما روزی را می توانید پیدا کنید که هیچ رویدادی در جهان نباشد تا یک روز خوب به حساب بیاید؟
- خب درسته اما توی زندگی روزمره هم اینقدر مشکلات هست که فرصت ندارم به اهدافم برسم.
شاید اهدافتان زیاد برایتان هیجان ندارد و شما را به حرکت وا نمی دارد. شاید اهداف شما خیلی کوچک یا بزرگ تر از حد توان شما هست بنابراین باید علت آن را پیدا کنید. البته یکی از توصیه های همیشگی من این هست که خودشناسی انجام دهید و خودتان را خوب بشناسید. آنگاه می توانید مطابق با استعداد، علاقه و توانتان کاری انجام دهید که در آن پیشرفت داشته باشید.
یکی از دلایل اهمال کاری ما این هست که همیشه دنبال شرایط ایده آل هستیم. در واقع اگر یک قدم بیشتر در وجودمان پیش برویم علت جالب تری پیدا خواهد شد. شاید ما می خواهیم کاری انجام ندهیم و اتفاقا خوشمان می آید که شرایط هیچ گاه ایده آل نیست. از این که می توانیم تقصیر را گردن شرایط بیرونی بیاندازیم خوشحالیم اما در ظاهر این مورد را تقصیر جامعه و شرایط بیرون می اندازیم و به همین خاطر دچار عذاب وجدان کمتری خواهیم شد.
پس هیچ گاه دنبال این نباشید که یک روز خوب از راه برسد و یا این که فردی شما را به اوج پله های موفقیت برساند. فقط شما هستید و همین زمانی که در دست دارید و راه دیگری وجود نخواهد داشت. در همین شرایط دست به کار شوید و از خلاقیت خود بهتر استفاده کنید و شاهد رشد و موفقیت خود باشید.
